Şiir, şairin hayalidir neyi görmek istiyorsa ve diliyorsa onu geçirir içinden, duygularında elediği hislerine mısralarında hayat verir.
Şair için hayat içine sığılmayacak kadar büyüksede içinden akıp giden o çağlayan misali duygulara asla yetmez. Şiir, içimizdeki dünyanın açılan penceresidir ve her pencerede farklı bir bakışın duygu hali mevcuttur. Ben; şahsen gülerken ağlarım, ağlarken düşünürüm, düşünürken hislerim dillenir elim aklımdan bağımsız çalışır ve içimdeki o görünmez ses yazıya dönüşüverir. Duyguların en coşkulu anında hissettiklerimiz bir film şeridi gibi aklımızdan geçer. Siyah beyazdır aslında, sessizdir, rengi ve kokusu yoktur ne bir adı vardır ne bir tarifi o an sadece hislerimizin esiri oluruz ve tastamam ona teslim oluruz. Ancak, o zaman şiir gelir kaleme. Şair olmanın en güzel yanı hissiyatıdır, başkalarında olmayan bir özelliktir bu. Sezgi ve duygunun bileşkesidir. Dışa vurulamayan içe atılan bir histir aslında, başkalarıyla yakınlaşamadığın anların haykırışıdır, serzeniştir hayattan bekleyipte bulamadığın cevaplara.
Görüldüğü gibi şiir yazmak hem çok kolay aynı zamanda o kadar zordur ki bazen duyguları dillendirmek mümkün olamıyor. Olsada bu, sizin içinizdekini dile getirmiş gibi durmaz. Böyle olunca yazılan da pek şiire benzemez. Bu durumda duygu hali olgunlaşmadığı için kendinizi paralamaya hiç gerek yok. Zaten şartlar uygunsa kelimeler mısralara o kadar güzel düşer ki sizde bunun farkına varırsınız.
Altan İlhan ARSLAN
Bir Deniz Gibidir Aşk
Öyle bir deniz ki aşk dinmiyor fırtınası
Bir dudak öpmeden sarılmadan sevmeden
Kaybetti karanlığında soldurdu gençliğimi
Bütün heveslerimi kırdı geçti içimden.
Çılgınca sevişmelerin tam ortasında
Ay ışığının sihri içindeyim ben
Hırçın sevgilim beni kayalarda parçala.
Aşkınla gebereyim yeter ki sar beni
Kaybet beni içinde hiç bulunmayayım
Enderin yere çek içinde bitir beni.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder