
Bir yol bulamadan kaybolduğum hikâyenin
Her gün aynı paragraf aynı satırları arasında
Zamanıdır diyorken kırdın cesaretimi sen
Açılmıyor içimin kayıp meskûn mahalleri
Hele bak vezinsiz satırlarda mecaz yapıyorum
En acımasız duyguları kendime seçmişken
Sırf aşkı sadeliğinde ve senle yaşamak için
Hiçbir satır çirkinliğine değmiyorum
Ah ulan nasılda kandım o araba farı gibi gözlerine
Aklım saklıydı karanlık ucube köşelerde
O an gidecek bir yer yoktu sana sığındım
Nasılda girdin hikâyemin gelişme ve sonuç bölümüne
Roman gibi hayatı bir satır mesaja yaktım
Hayatımın sokak lambaları karardı
Çıkışını bulamadığım taş duvarların
Anısına bir tek yarasa olmadığım kaldı
Altan İlhan ARSLAN
2 yorum:
çok güzel bir şiir güzel bir paylaşım mimlendiniz efendim bize buyrunuz
teşekkürler,sağolunuz.Sayın şirine
Yorum Gönder