Bir fısıltı gibi kapılmak istiyorum, kendimden uzaklaşmak
Her şeyi karanlıkta bırakıp, bir daha dönüşü olmayacak
Uzaklarda bir yere götür beni… hiç bilmediğim ve görmediğim
Senin yüzün olsun sadece hiç kimseyi ve hiçbir şeyi dilemem.
Bir kor gibi içimde yanar bir yanar dağ misali duygularım
Sıkıştı, yedi kat derine… Cefakâr yüreğime biriken her vurgunu
Ağlayamadım… gurur ettim… cezasını yüreğime verdim… Suskunluk!
Patlayamadım kendimi mahvettim sen bile beni unuttun.
Her duyguya mutlaka bulaştı, karanlık gibi çöktü hayatıma
Ah ulan… Nedir? Çektiğim kaderden, kötülük içindeyim
Dindiremez! Hiçbir ses, içimdeki çığlıkları… Bastıramaz aydınlık
Milyon yıl öncesi yerleşmiş, aklımdaki… bu sonsuz karanlığı.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder