Deli olsun içimdeki bu yürek isterse sığmasın dünyaya.
Çatlasın damarlarım, kanım aksın öyle ki arza kadar…
Elbet bir gün pas tutar ölmeyi de öğrenir.
Dertlerim çökmüş sabaha, hani o deli
Islah olmaz yüreğim.
Dövülür, ezilir! Gururu paramparça.
Aklım gider başımdan geriye ne kalır! Eklesen, çıkarsan.
Çürüyorum kaldıkça geride, anladım ki yeter!
Ben aldım yükümü durmak haram olur, sana elveda…
Karanlık gibi tadı kalmadı
Ne deli mavi ne zümrüt yeşil
Ne altın gibi parlayan saçları görmüyor gözüm.
Bitirdi hayat! Masumiyet öldü! Artık her şey gri.
Deli olsun bu yürek aklı çıksın başından.
Bırakmıyor yakamı atamıyorum ne yapsam!
Batıyorum karanlığın sularına, senin yüzünden
Ölüyorum yavaş yavaş…
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder