Düşünki; zaman durmuş senin için
Martıların, denizin yüzüne serildiği an!
Sanki deniz ölmüş sesi yok dalgaların.
Oysa ben, ben ölmüşüm üstündeyim bir taşın.
Güneş yakıyor son buğusu uçuyor tenimden
Kuruyorum kızgın kumlarında bu sahilin.
Uzaklarda biliyorum coşkusu var yaşamanın.
Bir nefes esmedi bana doğru, değmedi denizin dalgasına.
Yanıyor keder karanlık sularında
Gelmeyen ve gitmeyecek dalgaların.
Eriyor kızgın kumlarında kuruyor hayallerim,
Bir hevestir çözülüyorum… Bahtsız bir hayatı
Verdim eline ey gam denizi, seninleyim!
Buna kader denemez kabul et iste beni.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder