Öyle soğuk sokaklara kaldım ki canımı kırıp geçiyor
Vicdan azabım çığrından çıkmış geziyor benliğimi
Görmem kimseyi çökmüş dünyam karanlık her yer
Bir medet ummam doğsun güneş sonsuz karanlığıma.
Diyemem ben itiraz edemem boynum eğik önünde
Geçen günleri şikâyet edemem
Kalbimi kırdığım umutsuz kaldığım bir güne
İsyan edecek zayıflığa hiçbir zaman yenilmedim.
Tanrının gazabı düştü rahimde doğduğum gün geldim azaba
El çek yolumdan geçmesin acınmak buyum ben insan olana
Ağlat beni canım acırken bu duyguyu çok görme bana
İçimde birikmiş bir okyanus derinliğinde pıhtılaşmış kan dağları
Gidemem ben buradan öteye kaderin yolu uzun olsada
Canım acıyor daha fazla dayanamam bitsin artık ızdırap zamanı.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder