Olacak! Dediğin buysa, sadece nefretime hak kazandın.
Bahane etme hiç, bir kaç dakika iyi bir zaman, hepsi bu.
Ne verecek? Izdırap ile can kan kusmuş, bahanesi ne?
Ben; hayatı anlamsız, manidar olmayan tek bir şey…
Görüyorum, seni en zavallı balçıktan.
Liyakatsiz, ahlaksız hamurunla benden çaldığın…
Onurumun ziyanında yaşıyorum kıldan ince bir çizgide.
Kötülüğün, sana kalsın. Nefretim yakacak! Seni, cehennemde.
Şarkıların, cezasını verecek azabın borusu… Yakındır zaman.
Bir öfke yağmuru göz açtırmayacak, gideni görürken ardından.
Ağlamak, kan yağmurlarında anlamsız ve hiç duyulmayacak.
Gidenin ardından dehşete şahit gözleriniz, daha ne gördünüz?
Bir odun gibi düştükçe… O, ateşki! Ruhların yangını büyük olur.
Karanlık bükülür, sonsuzluğun kabuğu çatlar, dönüştür bu.
Ve bir anda, kâbusla hesaplaşır son deminde hesabı tutmayan,
İnsansı mahlûkların! Feryatlarıdır, kâinatı saran tek bir ses.
Ne için değer oldu? Çiğnemek; ne töre, ne ahlak, ne vicdan…
Kime gitti, kim oldu? Çok uzaklardan çıktı yola hesap.
Tüm zamanların en acınası en iğrenç toplumsal çıkışların!
Gözüne bakacak, merhametsiz o korkunç yüzüyle hesap günü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder