Söyle hadi, neden? Bu anlamsız çıkışlarına hedef oldum.
Senindir öfke, çıldırtan sinir halleri, dilinde şerefsizliğim!
Bir yalan olmuş senin için her şey o rujsuz dudaklarında.
Sustukça yanıyorum güneşten daha sıcak bir ateşteyim.
Koş açıldı çoktan senin için her telden bir düşün perdesi.
Her cümlenin içinde bir yalan! Bir parodilik tek bir oyun
Gerçek saadet yemini ve kavgasız bir zaman yazmazdı.
Sustukça bu sahnede çirkinlik rolü, söyle şimdi! Kime kaldı.
Çok zaman vermiyor düşünmeden geçilen bu yolda
Oysa! İnsan, çirkin olan ne varsa bakıyor yanılgıyla.
Sonu yokmuş gibi şeytansı o bir anlık hayallerle,
Pişman olacaksın ama hatasız bir yol tutamıyorsun.
Bırakıp kendini, karışıp denizin tuzlu sularına
Dayanılmaz sonu gelmeyen o mavi gelgitlere.
Aklının bilmediği, gözünün hiç görmediği
Sahillerde köpüğe dönmek ister, canı acırcasına.
Bir yanda aşka ferah olsun yağmur damlaları
Göze hoş gelsin her türden bir çiçek.
Ve tutulan dilekler serap gibi gönül vahalarında
Ne gam olsun ne hüzün gelsin hiçbir zaman akşamla.
Hüzün, yaslandı ciğerime keskin bir bıçak gibi.
Aşka inan kaldı mı? Bilmiyorum! Acılardan buna fırsat yok.
Her şeyden ama her yerden azat oldu yüreğim, bunaldı.
İvedi bir yalanmış en başından aşka dair duyduğum ne varsa
Ben değilim artık o bilindik, adını ithaf ettiğin adam.
Elveda demem sana unut, unut gitsin sadece adımı…
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder