Zaman vurmuş bak yüze
yalnızlığı seçiyor Hüsranım gibi karanlık
olsun diyor yüze. İki tatlı söz olsun gönül
duymak istiyor Onu da, hep acı bir an bırakmıyor ki bize.
Gittin artık uzaklara tuttuğum el öptüğüm dudak Bakmaya kıyamadığım yüzün kaldı benden uzak.
Artık yalnız kalacak gönül buna alışsın Duymayacak sesini, tütmeyecek burnumda Bir daha getirmeyecek teninin kokusunu Unutturacak kendini silecek yüreğimden.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder