Tövbesiz bir adım düşmeyen gölgesi
Sürünür olmuş İlhan’ım, yâr kapısında.
Böyle ziyankâr hiç görmedim seni
Aşkın yolunda sana, bir haller olmuş.
Dönme sırtını bir gün dayarsın dostuna
Bilmezsin yarını, etme hiç şikâyet!
Gam denizine seni atan yârin olurda
Yâr dediğin o kişi görse de tanımaz.
Sende bir gün eğer gül koklayacaksan
Bu çamura, toprağa arkanı dönme!
Tuttuğun elleri el etmeyeceksin
Senin bu ellerin dara gelir bir gün
Dost dediğin yere çekerde ayağın
Utanç ile yüzünü kapatacaksın.
Âşık sırtını dönmüş dostun dostuna
Yel etmiş hicrinde yanan ateşe
Küle vermiş savanda bütün anıları
Ne kalmış geriye sormaz bir kere!
Tövbesiz bir adım düşmeyen gölgen
Sürünür olmuş İlhan’ım dar kapısında.
Darından eğilir dost yüreğine
Unutma! Âşıktan evvel o dostun yeri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder