Ben Çok Mu Sevdim

Dünyaya geldiğin günden beri dolaşırsın bir izde

Aklının yolunda çizersin kendine kendini.

Mutlu ol yâda olma! Yaşarsın kaderini bilmeden

Bir değer bin değer olur koyarsan üstüne.

Bakınca ele verir işte bu yüreğin ışıltısında!

Özünün güzelliğinden parlayan yıldızlar gibi gözlerin.

Ve sözünün bir harfine ölümüne can serilir!

Yok, yere yok şeyler üstüne gönül kırgınlıkları

Yok, zamanlarda ağrıyan can gibi sokulur içine!

Gelgitleri, ayın döngüsünde dolaşır!

Söker beni! İçimden geçer koparır nereye vurursa.

Ben yokunun avucunda yok yere! Yok, acılar gördüm.

Çok mu sevdim?

Hangi akıl hangi duygu üleşecek, yağmaya düşecek dilden önce

Sözleri harab edip canı içimden ezecek!

İçimde bahsi geçecek tek bir kurşun gibi

Ben çok mu sevdim?

Susuyorum benim için zaman konuşsun!

Döküyorum Divriği cevherinden bir kor gibi

Demirden bir kilit vuruyorum cümlesine sesimin.

Şahit konuşsun! Sezgi konuşsun! Öz konuşsun

Gözü teni bırakıp biz imsel olalım.

Canın canında olalım, için içinde

Katmer katmer, yaprak yaprak, bir gonca gül gibi

Renginde olalım hem dikeninde

Sonsuzluğa yâd olalım, yar olalım, yanalım!

Öyle olalım ki biz bir olmayınca adı konamayan

Bir hiç olalım.

Altan İlhan ARSLAN