Hiç Bir Yanı Bir Hiç

Yitirdim artık! Son verdim, elimde tutamadım
Kayıp sözlere esir kaldı imselliğim.
Çok oldu biliyorum rastlantıya düşeli
Sorgularla kendimi heba ettim.
Ve bu gidişim beni böyle bitirdi.

Herkes çığ gibi akdinden ayak çekti
Aynı bedeli kuşandı zayıf nefsine.
Neden, neden Tanrım! Bu kadar zor
Yoksa içimize çökecek ümitsizliğin
Bir metan gibi sıkışması ve yanmasını mı bekledin.

Belirsizliğin bulutlarıyla tanışacağız elbet!
Gözün bilmediği korkularla.
Her gün biraz daha ve daha koyu
Karanlık günleri serbest bıraktın.
Kulağım çok yakın artık çığlıklara.

Ruhu çelik gibi sert olmalıydı, sabiden verildi suyu
Riya ve ihanet karışınca dönüştü can paslı bir demire.
Ne büyük yalanlarla ve ucuz hilelerin
Taht kurup üstüne saltanatı sürüldü
İşte bu kadar aptal ve o kadar salak olabilirmiş insan.

Azameti yetti artık bütün acıların ayakaltı bela kokuyor
Alıştı ten her günaha koklasan teri cehennem kokuyor.
Hiç bir yanı bir hiç, hiçlik içinde boşuna gün sayıyor
Kayıp krallığına ruh, yuh çekmiş bu dünya boşuna dönüyor.

Altan İlhan ARSLAN