Rüyadan Işığa

Durma hiç, maddeyi çökerten şuur;

Sana isimsiz zaman denizinde kaç kâinat

Sonsuz sunak olmadı mı? Zerden hüküm ile

Işığa donattığın kaç galaksi ve sonsuz hayat

İlmi ilahine boyun, biçtiğin manaya alın, koymadı mı?

Ey! Can denen bu şekli donanmış vücut!

Sana saf bir enerjiyle buyruldu!

Şahit ol! İtaat içine sokulduğun giysinin

Şaşkınlığında, göreceklerine zaaf etme.

Sen taşıdığın yükü hafife alırsın, iki göze eren değilsin!

Bilmezsin sana biçilen aklın zar kadar ince

Tülden daha hafif duvarları ötesini.

Görmezsin derin mavilerin de suyun

Hiç bilmediğin uzaklarında göğün karanlığına sarılmış

Bedeni donatan hücrelerinden bile daha çok

Senin için dua eden o güzel mahlukatı..

Ne için, değersiz sayacaksın her anı nefesin

Ve uykularını hangi günah için bozduracaksın?

İçine kapladığın karanlığa rağmen hangi gözle bakacak

Sana kurban edilen hayatın daha kaç nefes canına okuyacaksın!

''Doğruluğa tövbe kapısını açık tutup, onu denize attık!

Yüz! Korkularına, acılarına karşı.

Sana dehşetli bir sonsuzluk gibi yükselse de

Tövbe denizinde yüz! Haklıysan; boşluğa, ateşe yaklaşmayacaksın.''

Kulak ver!

Ey! Nutfe-i hüsran, üstü balçık, içi katran

Doğrul ve hak de! Diline penç olsun her an!

Gözüne şuh, diline tat, bedenine zevk olan

Demiri var eden ateşten daha kızgın ve öfkeli

Harında ebedi yanacaksın canın cehennem ola.

Altan İlhan ARSLAN