Sen! Hangi ara geldin ki gözlerim sana düşsün
Öyle dudak büküşün, dalışın var kırgınlıklara
Her teline dokunmuş o sahih, solmuş bir gülün
Hazanıdır savrulan kar beyaz saçlarında.
Sen! Göğüme çöken ahınla eyyamı okunan
Hangi sabah! Secdeyi selam ile gönlü eğip
İçinde kuru, ben’imi harlayıp bir ateşe kül
Hangi suda! Ne zaman? Külümü reva ettin!
Dalgası usulden, sakin bir deniz gibi hece hece
Dizilidir gidişlerin, alev alev yandığım vakit
Bir ay gibi şavkında çözüldüğüm o yakamozlarda
Bıraktığın zamandı, biliyorsun! Gözlerin şahit.
Sen! Bir kaşık suda eriyen, bir damla gördüğün
Aşkı nefaset ile sarıp kibrinde boğduğun vakit
Her anı bahardan çekilmiş kışına gönlümün
Hangi ara geldin? Olmasın karşımda böyle bir surat.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder