Söylemeliydin, bu gidişin çok önce alınmış bir karar olduğunu.
Bir kahpenin ettiğini bana yakıştırman, hiç olmadığı kadar
Beni canımdan etse, bu kadar çok çekmezdi karanlığın içine.
Hani o kaderden bahis edilen zamanlar konusu sen, ben olduğu vakit
Üstüme titreyen bakışlarına ve diline sürdüğün şu kalbim
Öyle inanmıştı demek her şeye inancım boşunaymış, boşuna.
Tutuşan el, yanan yürek, yapışan, ten olsa ne olur?
Ne olur kapansa gök, bütün hatıralara kıyamet kapansa
Çıksa akıl başımdan bakışım silinmiş ve seni hiç bilmemiş olsam ne olur?
Olurda bir gün karşıma çıkma ihtimallerini seçmek istemiyorum
Olurda uçurumlar yalnız sonsuzluğa mahkûm
Edilir diye ben hep ucunda olsam ve dibi kaderim olsa, ne olur?
Olurda onada ben karar vermiyorum tıpkı bu alçaklığın gibi.
Ne hançer ne kurşun senden ala ölüm yok, sen dibisin ölümün
Başı hep uçurum olan alçaklığına sadece ben, bendim yakışan.
Altan İlhan Arslan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder