Bakıyor yukardan bir çift nemli göz
Kederler vuruyor yaşlı yüzüne
Bir film şeridi gibi hatıralar içinde
Siyah beyaz geçmişin sıcacık anları
Elveda derken titriyor bedeni
Direniyor ayakta kalacak gücü yok
Gidiyor o çok sevdiği hayat arkadaşı.
Çöküyor artık düşüyor zamanın boşluğuna
Kaybediyor kendini hayaller arasında
Feryat kopuyor o anda
‘Neden bıraktın beni geride’
‘Beni hayatın çirkin ellerine’
‘Adamım…’
‘Ben sensiz ne yaparım’
Salâvat ile çıktı yola hayat arkadaşı
Bir mendil bile sallamaya gücü yok
Ağlamaktan erimiş gözlerle
Hayata küstüğünü anlatıyor.
Dostları en güzel anların sırdaşları
Vurdular omuza
Sonsuzluğa giden adamın
Matemini sardılar yüreklerine
Acıları paylaşarak ayak oldular
Eski günlerin içinde hatırları canlanıp
Onlarda için için ağladılar.
Düşmüştü ahali arkasındaydı
Tanıdığı herkes yoldaydı
Oysa omuzlarda
Sözün bittiği sesin yittiği yerdeydi
O sonsuzluğa giderken
Biliyordu artık konuşmak yok.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder