Ezilmek mi Sevmek mi?

Seninle anlamak kolaymış hayatı;

İçimde ki saklı kalan şu feryadı.

Duymadığım meğer ne acılar varmış

Yüreğimin en sığ yerinde.


Hayal kırıklığını hiç bilmezdim

Sayende üzülmeyi, kahrı öğrendim.

Gözlerimde kaybolur anlamsızlığın

Anlıyorum ki artık işte, bu sensin.


Sebepsiz boşluğa bakamazken

Ne çok sebebim varmış yaşlı gözlere

Yalnızlıktan korkmak boşunaymış

Ağlamak için tek yer yalnızlığımmış.


Bir adam yürüyor karanlığın içinde

Bir gölge gibi usulca ve gölgeden bile sessiz

Yol ver yüreğime, içimdeki sislerin arasında

Kaybetme beni, bırak! bir liman bulayım.


Bahane bulamıyorum bana kalmamış çıkışları

Dik yokuşlardan, inenlerin seyrindeyim.

Ne çok yordun beni birkaç seneye sığdırdın

Sanki uçup gitti ömürden on, onbeş yılım.


Dinlemeyen, asi bir yürek tavrıdır bu

Hiç edilmiş şekilsizliğedir isyan.

Ezilmekle sevmek arasındaki farkı

Bulmanın alın teriydi olduğum sırılsıklam.

A.İlhan ARSLAN