Varamadım, seneler geçti çok zaman oldu çıktığım yola
Ömrümü harcadım sana, dünya sen beni sayamadın.
Bir hikâye gibi baştan sona hatalısın dediler, yetmedi
Sövdüler, saydılar bir günah tohumu gibi derdiler bana.
Bitti; nihayet, sonu hüsran anladım ki beklemek yalanmış.
Gelecek diye her dalganın vuruşunda sahilde erimek varmış.
Bekleme yapma, çekil! her dalgada ölüme kum gibi serilmiş
Bu kadar basit işte hayat, bir su gibi içilip bir ter kadar yalanmış.
Her şeyin var olduğu bir dünya kar beyaz değil, içi simsiyah.
Canım aksın gözlerimden gideceğim yer mezar olsun ciğerime
Hüsran gitmiyor yosun tutmuş kalbimin içinde
Taşıdım çilesini kan içinde bana sonsuza kadar eyvah.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder