Serin olur, güneşin battığı saatlerde gidişim olsun…
Patikalardan sessizliğe doğru, yüreğimden çıkarak
Bir daha! Asla dönmeyeceğim hazin öykülerinize
Kan ve gözyaşı içimden aksın
Ve bir daha… Ciğerlerimi yırtarak
Haykırıyorum! Bu, hatırda kalmasın.
Derin olur, dipsiz uçurumlar vardır yolarımda
Korksam da yürüyorum bu, benim gidişimdir…
Duracağım yerde yüzleşeceğim ve nihayetimdir.
Nihayetsiz acılarım belki de duracak, bilmiyorum!
Hangi uçurum? Hangi boşluğun dibinde.
Ne eledim hayat elimden alırsın gençliği
Zehir zıkkım edersin her nefes
Bırakma sakın, iki büklüm cefa içinde
Dar günlere alışık canımın üstünden kaldırma belayı.
Vur! Duraksız, dinmesin yüreğimde
Her hecesi, hatırlanası bir an, bir lanetin beni dünyaya getirdiği.
Ağlatma, daha fazla çoktan kurudu gözümde yaş
Bari içimde ki korkularla yapayalnız
Bu patikalarda beni, bana bağışla.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder