Dört Boyut Öteden

Getirir; yollar yüreğine, sezgiden açılır fark etmezsin

Süzülür ışığı dört boyut öteden, donanmış nötrinlerin

Yüküne sunaksın, algıların; bir ağlama, bir gülüştür

Efsunlu bir bakış, bir gidiştir! Her, nereye olursa olsun.

Özüne bir kapıdır; sihrinden, bir kafes gibidir can

Darlığında alık ve üzgün, şansızsın! En kuytu zamanlarda

Tutkuyla sarılırsın, ihyakar ve çaresiz! Kötülüğün ipine

Düşersin, aldırmadan sırt çevirmeyi ne çok istersin.

Dokunamayıp, kendinde bulmadığın ne varsa

Suçludur sahip, olanların ışığına göz dikersin.

Emrine buyruk etmez, cehaletinin kör bakışlarına 

İnanırsın! Sana bir yaprak, bir damla su, bir çakıl taşı

Bir ağız tadı kadar basit olmalıymış hayat.

Kuruyunca yapraklar, sonbahar biterken

Uykuya çekilirken toprağın feri.

Zahmetsiz meyvesi olmaz, kolay mı sandın?

Mekânı saran o her şeyin hüküm sahibi

Emriyle, hayat verip getirir dallara kök ucundan.

Karanlık gecelerde, yıldızlar yüreğine cesaret

Aşka düşersin, boş sayfaları dolar gediklerinin.

Merhametlidir gökyüzü sana, sen etsen de şikâyet

Getirir; yollar yüreğine, sezgiden açılır fark etmezsin

Süzülür ışığı dört boyut öteden, donanmış nötrinlerin

Altan İlhan ARSLAN