Güzel sevilir, kaba yapılı duyuların olmasa;
Toynakların bıçkısından çıkmış bir iç gıcırtısı,
Bayat bir tiyatro gibi hep aynı sahnede
Ağırdan alınan bir mizah, gizli bir mizansen
Zamkı gibi kâğıdın ve konuya mürekkep
Elbiseleri atılmış, kumaşı hiçe sayılan!
Mekânı yatak, dürtüsü aşk, hevesi günah olan.
Güzel sevilir!
Sabunu okşar gibi, elleri yıkarken suyun altında
Arınırken kirinden hayatın, duru kalmak için kendine.
Damla damla düşerken, zikrini tazelersin; fikrin oluşur!
Kurulur saf bir özlemin kat ve kat üstüne
Kendine bırakmadığın, kendini; açarsın yar dediğine.
İnanmayacaksın, ezgilerde arayıp kendine tecelli
Etmesinden korkarak her katresi zamanın
Taşımak için sırtına bir yükü vurmak
İstemeyeceksin!
Bir düşkün gibi bedensel arzulara
Açlığı bir salya gibi akan, köpekten farkın olmayacak.
Düşün! Zorunda kalıp bir nedenin faydasına zarar olmak
Yararsızlığın tam tekmil hesabına hep borçlu
İçini kurcalayan bir elin tecavüzüne uğramak
Onuruna vurulacak tasmanın ebedi gurursuzluğu
Siniyorsa içine, sende yaşat! Buna aşk deme!
Güzel sevilir!
Ateşi tavında içi har etmek bütünü evrensel olan
Evrimi tamdan önce kendini adam bilmiş!
Bir mikrop gibi bedeni öldürmeyeceksen
Güzel sevilir, kaba yapılı duyuların olmasa.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder