Bu kadar, zalime yenik düşürmeyecektin
Belki ben hiç günaha yakın olmayacaktım.
Geceye sürgün etmişsin gözleri görmeyen
Bir baykuş kadar kötü anılmayacaktım.
Bir yudum suyuna helal, bakışım düşsün
Derimden kan aksın tanrım, terim yerine
Hicranım çıksın canıma bakan iki gözümden
Şahadet olsun şu yeryüzüne kötümüyüm ben.
Her taraf yangın yeri, tutuşur ab-ın
Hayat dediğin canda biraz, şeytan işi var
Ad kavminden Hud’a aynı günahlar
Beş bin yıl sonra bile değişmez insan!
Güneşin kavurduğu o çöllerden
Kışın dondurduğu steplerine.
Sahilden dağlara insan her yerde!
Hangi ten olursa, olsun ey tanrım
Mayası ekşiyen hamur gibi
Mayasız ekmeği bende tatdım.
Göğü, ağlatırda sele boğarsın
Canları çamurda, çekip alırsın!
Kabuk yarılır cehennem çıkar yeryüzüne
Taşı taş üstünde bırakmazsın.
Dört halefi isyan barışık değil!
Her baş bir yöne çeker ayağı.
Gönülde inleyen düşmez dile
Ne çok kötünün buyruğunda
Eti yenmeyen sığırdır insan.
Canına diken batsa ağlıyor insan
Etmiyor kifayet ya sonrasında.
Düşünce terkibe ateş yakınca
Darından Allah diyorsa insan
Gelmiş sur’una zaman ölüm buyrula.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder