Hak verdim; kusurlarımdan bahane çıkaramam!
Değillerin sokağından bir daha özür olmaz
Şımarık bir hal içinde, fiyakalı ve briyantin
Kokusundan bayıltmayacağım kendimi.
Yol verdim, mihr olan itikat veballerine
Sağanak yağmurunda düşlerin, saçma sapan!
Bedensel hicivlerine sarılmam bir daha.
Çekildim geriye bir gölge gibi
Doğrulara hak verdim.
Sır tutan adımlara beden olup ayak süremem!
Öyle her çıkmazına sokağın düşenlerin haline
Bir daha peşin peşin söyleyeyim, düşemem!
Hak verdim; kusurlarımdan bahane çıkaramam.
Yangın yerine dönüş olmaz, hatalarım çok değil!
Ellerim titrese de henüz, erken bir zamanda.
Yüreğim kadar değil korkularım göğüme perde oluyor
Cesaret! Övünç değil. Hak verdim!
Bu saat benim zamanıma meydan okuyor
Ne kadar aksi, saçıma başıma göz dikmiş
Aman etsem de tövbeler tövbesi
Miyadım mezara yakın duruyor.
Hak verdim;
Kusurlarımdan bahane çıkarmam bir daha.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder