Yok ve Çok

İçim kurumuş yeryüzü gibidir ama dağlarım yok
Bir çöl gibi susuz kumlarım fark ettim ki ne kadar çok.
Kuramam bir vaha üstümde tanrımın eli yok
Anladım ki cürümümden çıkacak benim leşim çok.

Örtsem karanlığı üstüne ayı vursam tam ortasından
Sarsam ebedi kötülük yerin dehlizlerinde şeytan çok.
Gel gitlerinde karanlığın o med cezirlerinden
Meğer ne çokmuş bastığım her yerden uzanıp
Alacakmış beni kendi içine toprağa gerek yok.

Tutsak mıyım ki bedel yeryüzünün alçaklığı olsun
Her alçağın gezdiği sokak ve şehir ne kadar çok
İbreti âlem vesika olsun numune bir tek insan
İnsanlığından bir fiske kaybedecek zaman yok.

Yok ve çok'un ilmiğinde insan ömrü cenin bahane
An geldi and içildi doğruluğa yemin olsun secde üstüne
Ne dağı olacak ne patlayacak volkanı bir dünya
Olmayacaktı ama oldu işte ve günahlarımız çok.



Altan İlhan ARSLAN