Bundan sonra hatırım yok, inatlaşırız!
Tekmeleşir, bağırırız, yüreğimin üstüne.
Sen kilden bir bahane bulursun, sebep mi yok!
Sana dünden hazır çiğnemeye gururumu
Bir avuç yalanı savurursun üstüme!
Derin olmaz, sapladığın kederin açtığı yara
İrin akmaz beklediğin yüreğimden.
Eğilir belki başım düşer gölgesi
Söndükçe azalan ateşin hikâyesi gibi
Erinmez, eğilirde bakarsın.
Bu kadarmış dediğim hicabı duydum ya
Sokulup mabedime nedensiz yaslandım
Beni ayakta tutan bütün hevesleri
O kadar sinirlendim bir tekmede dağıtmaya.
Yalan değil, derler! Senin sözüne bakar herkes
Her kesimin ayrı bir gafına lüzum olur!
Küfürü yer dolaşırım sayende, özüm bozulur
Nihayetsiz dolup boşalır, aldığım bu nefes.
Öylemi! Söyle!
Yalanın dibi benmiyim?
Kim uydurdu külden, kilden cümlesini!
Kim sokuldu karanlığa yapıştı sinek gibi
Tek bir an kendine dürüst kalamadı.
Ne çabuk unuttun? Sözleştik, inatlaştık
İtişirken saydığın onca küfürleri.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder