Islanacağım elbet sırtımı verdiysem yağmura
Uzun bir yola düşüp yürüyorsam sana doğru.
Tabi ki acıyacak canım sadece kendimi alıp
Hiç bir şey yoksa ne sırtım da ne ayağım da.
Biliyor musun? Bir tek onurum geldi gerisi hayat kadarmış
Hiç biri çıkamadı, gelemedi, tamam diyemedi.
Bende zaten çarpıp kapıyı bir çağ kapattım içimde.
Kaç ömür bitti kim bilir! Kaç ben.
Kim bilir! İçimde bir okyanusun çekildiğini.
Böyle! İç acısı çekerken nefes almak kolay mı?
Ağla! Boşalan göğün
Bir soluk kadarmış yürek acısı
Kirpiğin düşene kadarmış.
Göz karanlığa kalp zindanına girinceye kadar
Ve yaralar derin açılsın
Canın yongasında bitmesin acılar!
Yıkansın, her dakika soğuk bir duşun altında
Titreyerek yaprak uğuldayarak rüzgâr
Kesilmesin, gidişim nereye kadar olursa.
Ben sana çıktım, gelişim sana
Öyle sağa sola kaçarak değil düpe düz bir çizgi halinde.
Dudak bükük kalp yarım canı çamura batmış
Yağmurda ıslanmış ama sırıl sıklam âşık
Ben sana geldim
İstersen sar beni istersen sav
Yağmurla gelen yağmurla gider!
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder