Arzuyu çıkarır içinden yüzüne mahşer vurur
Gözlerinin bebeğin de sanki bir hakikat kurur
Aşktan yana her adım hayat sana arınmış
Tövbeler denizinden bir sual sorulur.
Günah olsaydı aşk, sevabı ecel, yine sever mi insan?
Tersinden okunsaydı kitap, ışığa karanlık buyursaydı!
Düşseydi can sonsuzluk içine, yalnızlık otursaydı
Karanlık indinde o kadar cahil ışığı hatırlar mıydı insan?
Ne çare akan ırmağın kurur hayatlar gibi çekilir suyun
Eden bulur! Cevapsız değil her anın suali.
İmtihan kapısında yaşadığın her rezaletin tadı olmayacak
Sana da aşkın narından cehennem yaşadığın gibi olacak.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder