Yoruldum

Kapısını

Artık kapatacağım, gönül yenik düştü bu savaştan

Yüreğimin karanlık geçitlerinde, siyaha sarılacağım.

Örümcek tutmuş eski zamanların tozunu alma vakti.

Çoktandır gözüme düşen karanlıkların buyur ettiği

Gönlümü sonsuz bir yasa ve her şeyi aşka bağlayan

Huzur kapılarını, artık bir daha açmayacağım.

Yoruldum...

Hataları ayıklamaktan, günler ağır geliyor nedense

Gölgeleri karıştırıyorum, aklımın içinde doğrularım kayıp.

Suretler o kadar çirkin ve itici ki

Sevemem kimseyi, aşk bir düzenbaz!

Yitirdim inancımı

Yaşamak mı götürmek mi bu hayatı böyle

Yalan yok! Taviz yok! En kötüsü içimde ben yokum.

Yokum işte! Tutulmuşum yağmaya farkında olmadan

Azalmışım, her şeyi yitirince fark ettim. 

Altan İlhan ARSLAN