Sendin! Çekip giden
Baharın nazına tek bir söz etmeden, giden!
Kristal kar tanelerine yazdım ben
Bıraktığın bu mum aydınlığını.
Merak etme!
Üşümüyorum, üşümemde.
Sen!
Zannetme ki gidişinle bu kışı çıkamam!
Böyle bir ateş, böyle bir cehennem daha yok
Arzın korunu taşıyor yüreğim.
Sarılır beyazın örtüsüne ve ayaza
Karındaş gibi öykünür de her gün
Ruhuma düşman tenime dokunur.
Mirasındır bana attığın bu kazık
Bu kara kış!
En güzel, en temiz hediyen olsun.
İs tutmuş ocak gibi o ağız
Tamam, dudaklarıma değdi biraz
Her küle saplanmış saç ayak bir dil.
Yalanı odun gibi yakmışta her gün
Tek doğrun sergenin de asılı kalmış
Gideceğin gün, ocağına atmışsın biraz.
Pişmanım pişman, adam gibi sarıldığıma
Sardığıma, sevdiğime
Sevginin kanatlarına değmiş her söze.
Kartal gibi hırçınlığını
Kelebek gibi narin, uysal
Pamuk gibi yumuşak.
Tüy kadar hafiflemiş bakışlarıma
Değmezmiş!
Sana baktığıma acıyorum.
Saklıyorum, bu heceler bir gün
Her harfi ve işaretine kadar
Devrik mısralarından kafiyeli sonlarına
Satır satır, acılarımı yüzüne çarpacak.
Sen okuyacaksın!
Yüzün kaldıysa eğer
Benim kadar seninde tenine karlar yağacak.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder