Hayır... Kuru değil dudakların, dokunma arkadaş.
Çek ellerini, tadını kaçırma.
Bu fasıl sana değil!
Bırak! Kadeh boş kalsın.
Kendine gel hafiflik yapma!
Ne habis adamsın, ne diye atarsın kendini öyle
Bilmem ki boşluğa.
Bu akşam hüzünlerini dağıtırdık meşk ile
Karışıp saza, söze
Bitmek vardı her dem.
Takıldın saçma bir yerden
Bak, varamadık hiç bir yere.
Herkes dertli, kim değil?
Arkadaş kırma kadehleri.
Bırak girsin cana bir hançer
Doldursun içimizi, keder denen musiki.
Dur! Hancı, rakıya gerek yok!
Sen; hele getir bakalım oradan, bir limon böl de.
Üstüne çekeriz bir keyif kahvesi
Keyfi kaçmadan kalkmak gerek!
Ayaklarımız üstünde
Tıpkı, geldiğimiz gibi.
Zaten Sarhoşuz
İçmesem de zehri, her bir kederden
Her gün hayat denen kadehin elimde
Avuyu çekiyorum ben, hep sarhoşum
Söyleyin, bu meyhanenin hancısı kim?
Dur! Hancı, rakıya gerek yok!
Her bir derdin şişesi iç cebimizde.
Çekeriz kederi vakit sormadan
Sarhoşta oluruz, ayyaşta!
Ayaklarım tutmaz, sendeler durursam!
Kime yaslanırım, omuz vermeyen utansın.
Sen; çare getir bakalım oradan, bir el atıver de
Üstüne atarız keyifle bir kahkaha.
Keyfi kaçmadan kalkmayı bilmeli!
Ayaklarımız üstünde
Durmalı, yaşamalıyız herkes gibi.
Zaten sarhoşuz
Bırak! Kadehler boş kalsın.
Kendine gel hafiflik yapma!
Ne saza, ne söze gerek.
Vakitler hüzünlü her dem
Demlenir üstümüzde.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder