Çöp

Yazmayı sevmiyorum!

Kalem tutan elim utansın.

Ben ne kadar çok derin hisler içinde ayyuka

Çıkmayı köpekler gibi istesem de, ayakaltında

Bir solucan gibi sürünen tercihsiz düşlerim vardı.

Kimseyi mutlu etmek değildi derdim

Henüz sokmadım tekeline

Kimsenin düşüne sunak olmadım.

Yüreğimi yakmadım saman alevlerinde

Çürümedim ki

İçinizin Mehveş duvarlarına çarpa çarpa.

Ekşi kokusunda erimedim midenizin

Bulanmadım henüz sudan ucuz aklınızda.

Yazmayı sevmiyorum.

İçime çöken yabancılığın yolculuğundan

Sonsuz karanlıklara mühürlenen

Cevapsız bırakılan yakarışlara

Tercihsiz acılara seyyah diye bilet kesilen

Ne kalem istiyor nede kâğıt

Bu yolcu!

Sıradanlığı arıyor! Yaban olmayı, yavan

Diğerleri gibi düpedüz

Öylesine, öyle gibi anlamsız her ne olursa

Belkide bir çöpçü!

Kendimi boşaltırım büyük bir okyanusa.

Kurtulurum kendimden.

Altan İlhan ARSLAN