Hiçbir denizin gel giti almadı aklımı başımdan.
Çekmedi her gelişinde, serin sularına katmadı
Bilmedim ben o yüzden, hiçbir denizyıldızını.
Çok oldu gün batarken şavkıyla eğlendiğim
Göğsüme saplanan yosunlu midyeleriyle
Üstümde sevişen çıplak tenli âşıklar
Islandım bağrıma kadar
her gün,
sahil olmak zor bir şey.
Bu yüzden kayalıkta ki uğultusuna deli olurum
Her gün çarpa çarpa,
kırsa beni,
kadın eli gibidir bu dalga
Aşkın makamına çağırır ufalarken parçalarımı
Meyana çıkmış gibi beni, her vurduğunda.
Ben kalbimi, kalp beni nereye koysun!
Bir deniz ortasında yortusunda karanlığın
Bir ağa dolaşan yakamoz mu olsam
Ya bulutlar örterse!
Sevmeyecek bir kadın gibi
ya denizim küserse!
Ben kalbimi nereye koyarım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder