Tutulmak; vakitsiz yüreğinden, acı bir bakışın
Güz mevsimi gibi sararmış yapraklarını dökerken.
Yalan olmak, bu dünyada anlamsız
Bir tek şefkatli bakışı bulamamışken.
Sağnağında sırılsıklam kalmak hayatın
Her acıdan bir damla içine kadar ıslanmak.
Çamurlu birikintilerine aldırmadan düpedüz
İçimden atılan ok gibi keskin
Gözyaşların da yağmurla karışık
Bir mezar havasını üstüne geçirmiş
Ölü gibi, böyle ortalıklarda dolanmak.
İçime dökülsün istemem bu saatten sonra
Hiçbir çıkarı kabul etmem! Ben yasaklarını sevdim.
Kabuk tutmuş kemiğimin üstüne zırh gibi
Her anı çevrili bir can acısı, bildiğim bu yollarda.
Başka bir yol tanımam!
Seyretme benimle! Gölgeni arkamda gezdirme!
Düşmeyecek ayaklarım başka bir şehre.
Geçmeyecek hiçbir zaman, bir tek düş aklımdan
Ben, yenilgiyi kabul etmiş çoktan
Bu yolda çok ezildim, bildiğim tek yolda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder