Ufukta incelmiş bulutlar kızıllığın içinde
Adalarıydı sanki ihtişamlı bir denizin
Gökyüzü martıların kanatları altında
Öyle ki Cennet’ten hâsıldı bir resim.
Karanlığa dönüyordu göğün o muhteşem yüzü
Eriyordu kızıl deniz akıyordu gözlerimden
Sıradan bir akşamın cemali’ne doğru
Hücum ediyordu berrak karanlık her yerden.
Bitti! bütün güzelliğiyle bir gün batımı
İçimdeki hayranlığı ezip geçti karanlık
Simsiyah gökyüzünde kalmadı çığlıkları
Yüreğimdeydi hüsran ve banaydı yalnızlık.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder