Kayıp zamanlardan geliyorum, aranızda; ete kemiğe bürünmüş;
Karanlığın sihrini tutuyorum dudaklarımda, vakit doluncaya kadar.
Görüyorum manasını, sır vermesende ruhundan söküyorum,
İçindeki karanlığı içiyorum, gözlerin gözlerime baksın yeter.
Kaldır kondur dönüyor zaman, akıyor başlangıcın kâbusuna
Yaşanacak güzel olan ne kaldıysa keyfini sürüyor bir avuç insan.
O, böyle dilemedi. Bütün güzellikleri, her yüreğin içine serpiştirdi
Birer birer karardı, içinizde kudretin ışığı ve ben geldim karıştım aranıza.
Tut ki; hak güçlünün, zayıf kudretinle ezile ve sen dünyanın tepesine kurul.
Elinde; sana verilen bir nefesten başka neyin var! Sen, var edilene hükmet.
Hüküm sanadır! Senin için bırakıldı zamana, dönüş yok, senin için geldi Neml
Ve uyandırmayacak! Derin bir uykunun bulanıklığı içinde, dehşeti seyret.
Ne süslersin Mah Cemalin evi dua ister, soyunmuş kadının nicedir halit!
Çekilsin mi toprağın canı kıvrım kıvrım, hangi kötülük sana hükmetsin?
Aklın yoluna serilmiş asırlarca delil, hala maddenin peşindesin
Yakılacak yoz toprak atılacak deniz dibine, sana; bundadır ibret.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder