Daha kaç defa duyacaktım aynı tavırla savrulan
Yalan rüzgârında kalmış o devrik cümleleri.
Nefretin kasırgasına mağlup olmam mıydı zaferin
Susmak istiyorum artık konuşmadan çekip gitmek.
Sana bir damla gözyaşı dökmeden bu gönül
Suskunluk içinde ebedi mezarına koşacak.
Hiç yanmadım, görmedim acıyı, buymuş diyemedim.
Meğer! yıllarca tuttuğum elindeymiş ten kadar yakın
Bir nağmedeymiş duymadığım bir şarkıymış ihanet.
Pusuya düşmüş aşk, sır gibi tuttuğun kulağındaymış.
Ucuz bir şarkıya satılmakmış dört çizgi ve bir es
Hicvinde harcandım tümcesiz, anlamsız sözlerin.
Ses ver ey rüzgâr do diyez si bemol usulü sofyan olsun
Makamı hicaz ile yansın canımı al meyanda
Daha ilk ölçüde bir es bile geçmeden
Soluğum kesilsin, öleyim!
Bırak beni, bırak! Daha ilk durakta.
A.İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder