Çok değil biraz rahat ve huzura açılmış yelkenlerim
Gönlünün denizin deyim aşk arıyorum çırıl çıplak!
Bildiğim bütün kıyıları, yeşile dair canlılığı, tozpembe
ümitleri
Bana ait her şeyi terk ettim.
Bir fırtınayla boğ istersen! Göm beni karanlığın da
kalbinin.
Geçtikçe zaman, akıp gittikçe yavaş yavaş.
Kader de buna sen! Bir gün bak bir gün!
Toprağa.. Senin kalbinde düşeceğim.
O günden evvel
Sarılabilsem sana, için den çıkıp vücuda gelebilsem!
Dil olsam, ses olsam, ten olsam, bakış olsam karşın da
İçini yakan o kan kırmızısı tan vakti bulutları gibi
Doldursam! Derin bir nefes gibi içine aldığın soluğunda
kaybolsam!
Hadi çağları koşalım seninle sürelim mutluluğu gel sende
Sende kalalım bu gece vakit tamam!
Birlikte yakalım ateşini narında köz olalım.
Erişilmezi olup dağların eriyelim akalım yükseklerden!
Tutku kar gibi duruyor içimizde.
İçimizde sızlıyor inceden bir ırmak gibi uzaklığı
Sarılmış cana batıyor soluğum her içime çekişimde.
Ben sana tutsak!
O bir darağacının 40 yıllık ipinde
Senin yaşından düşüyor içime.
Hayata boyundan bir ilmek canımdan vaz geçiyorum.
Sende ki can ateşine sar beni
Canlar denizin de haramdan uzak!
Her harama el sürenlerin elinden
Yüreği oyluğundan çıkık
Yüreksizlerin gözünden dilinden teninden koru!
Yüreğindeyim, içinde tut ve beni sakın bırakma.
Altan İlhan ARSLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder