Utanırım ama sıkılmam, yüzüm oldukça sana
Her zaman gelirim böyle yavaş yavaş.
Öyle geldiğimde sana, sakın yanılma!
Her köşeden toplayıp kendimi, olduğum gibi
Yapraklar gibi dökülür bu içimdeki ayyaş.
Becerebildiğim kadar karşındayım işte, ayakta!
Utancı içinde kıvranan çıngıraklı bir yılan gibi
Süründüğü aşikâr hallerim vardır, hiç görmediğin.
Mahcup gezen rüzgârlara ufkunda bir yerleri
Sunağıdır yüreğim! Bu yürek virane bir otel gibi
Izdırabın uğradığı inim, uçsuz sezsizliğimdir.
Tövbesiz günahlara düşen, mabudu karanlık
Briyantinli saçları parlayan, ayakkabısı kösele
Her şerhden bir kaşık balı tatmış, olamadım hiçbir zaman şehzade.
Şerrin avuçlarında soyu tükenen, o ben sözün ağladığı
yerdeyim.
Sevmezsin, özünde ışığı parlayan palaz bir kumaşın ardında
O kadar derinden! Yüreğinle beni, sevmezsin!
Birkaç hece oyunu, girdap gibi zamansız
Beni ara nağmelerde geçersin, biliyorum sen sevmezsin.
Gözlerindeki arzuya, hevesi yıldızlar kadar parlak
Şehvetinde yeri olamayan, beni canında istemezsin.
Utanırım ama sıkılmam! Söyle yüzüme karşı, arsızca
Zahmetin dokunsun bir kere dürüst olda kendine
Söyle! Yüzüme; sevmiyorum de, gözlerinin karartısında.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder