Sevin

Sevin!
Yüreğinizin kanser olmuş çürümüş halinden şikâyet etmeyin.
Kırılan umutlarınız, denize serilen dağlar gibi battı mı?
Güneşe veda eder gibi sonsuzluğa, hiç gelmemek üzere
Işığı hiç görmemiş olanları yeryüzünü bilmeyen ve tanımayan
Karanlıktan hiç çıkmamış olanı bilin de sevin. Bir kımıltı gibi
Bir filiz gibi patlatır canın yongasını, bir an gibi candan!
Ruhun çıkmasına izin verin, gözleriniz de ışıltısını
Göğsünüz de ağrıyı hissedin, can bu ya dolar içi sonsuzluk sahibinin
Üstünüzde görünmeyen eli! Sevin, candan sarılın sevgiliye.
Ben gibi sen gibi âşıklar can bulsun suyunda!
Kurumuş yeryüzünün sonudur susuzluk!
Susuzluk; tende ölüm gibidir oysa kalbin suyudur aşk.
Toprağı sarmış vebası, karanlığın! Yürekler hasta.
Ne telde ne dilden öte olmamış aşk, söylenir şarkısı.
Ağlayan gözlerinde olmayan yaşlarla, yalanın ateşinde yanıyor aşk.
Çileyi sarmış bulutlara ağlıyor hasta haline canın sahibi
Yerle gök arasına sıkışmış yürek acılarına inayetsiz
Kifayetsiz her dilin duasına yetişir, bir bilsen!
Sevin! Ömrünüzle her anı sevin, nefesiniz varken.
Cennetin kokusunu reddetmeyin o aşkı bize veren Rabbin
Elidir, hissedin yüreğiniz de sıcaklığı saracak ruhu
Karanlık ölecek, çekilecek kâbuslarıyla geldiği
Katransı ve kül kokan mabedine.
Kül değmeyen ten, katran akmayan damarınız la!
Öyle güzel ki aşk yürekten sevince.





Altan İlhan ARSLAN