Yakın!

Sumak için değildi onca yalnızlık
Salık ver, üstüne kurulacak hâkimiyetin.
Akıl yoluna gel zer gibi düşün
İçinde saklıdır imsel bir karanlık.
Bir is değil bu yıkanınca çıksın
Değince suya su değince tene
Sığınırsın onca zifir karanlığın
Ay tutmayan tek bir gecesine.
Adamsın!
Fırsatların mahreminde talanda
Günahın koynunda zevk ile yanarsın!
Gelmez doğruya terk ile o zevkin
Tadından! Her şerhi kendine görev sayarsın.
Çekildi utanç ve mahrem yarıldığında
Evren dünyaya bilsen ne kadar uzak!
Yıldızlar bilmediğin tuzaklara dağıldı
Sana emin görünen o kadar uzak.
Varlığa dar değil!
O cürme, cehennem sığar bir bilsen!
Kor gibi tanımlara sığınma!
Mum ışığında yanan can
O Ateş! Zer gibi kalır yanında.
Aklın cevşeninde yazar adı Rahman
Sarıl! Kökü topraktan, canı bulutlara değen
Bir çınar gibi asırlara meydan oku
Oku! Seni yaratanın adını da
Melekler buna şahit olsun!
Ey zamanların piri kadim olan şah
Fırsat ver dağları serip, suları yerme!
Vakti efilce gelen hükümlere buyur.
Her günahın içinden doğruya kani
Bir ana nur topu gibi çocuk doğurur.
Bir gün güneş battığında o gün şaşkınlık!
Ve karanlık ölecek battığı yerde
Titreyecek kâinat, ruhlar irkilecek
Her başın değdiği yer olacak secde.
Ve buyruldu ateşe hüküm günü
İblis ışığın zincirine vuruldu.
Geliyor dehşetin varlık zamanı
Ve aklın kör gözü görmüyordu.

Altan İlhan ARSLAN