İnsandır

Sen! Çok mu özel sanıyorsun kendini?
Daha, başını yastığa koymadan kaç kare!
Gözüne dizilirken başın eğildi, için dert yuvası.
Kaç uykun kâbusa dönüp uykusuz kalkarken!
— Geç saatlere kadar çalıştım.
Kendini sakladığın ucuz bir yalandı.
Ne kadar sığ bir hayatın; etine, kemiğine giydirirsin
Jilet gibi ütülü, parfüm kokulu vede tıraşlı
Çıkarsın! Hiç çıkarsız hayatın o tepesine!
Kendini Şah gibi görüp Piyon ilan ettiğin
Şu zavallı dünyanın her karesinde.
Oysa çöplüğe düşmüş bir pislik gibi
Gereksiz, manası olmayan değerlerin!
Sözleriydi senin gurur ve içten örme kibir kaynağın.
Yazılan kader bu dediğin sığıntı
Ve alıntı hayatlara özen!
Basamakları atladığın, her nefsi ezmenin ve hakladığın
İnsanlık onurun nere de?
Etin ve kemiğin kokuşmuş Ey insan!
Gözden ırak ve şahitsiz sanma kendini!
Her anı biçimleyen andan içeri hesap var.
Sen Ruhtan ayrı bambaşka bir can
Yanmayacak mı sanıyorsun kendini!

İç artık, kanma hiç dünya zevkidir
Her gözyaşından bir kadeh vur demine kendini.
Al tenden, son ver! Hayaline
Düşsün acıya, katlansın çaldığın her hayal.
Gebersin, ölsün isterse umurunda değil
Sen kendini Şah gibi gördüğün sürece.
Ucuz et ve mikadan kemik
İçine üflenmiş can denen bir ateş!
İşte kendini görmezsin, aynada insan saydığın
Siluetin budur!
Seninde kimliğin ben gibi biz gibi onlar gibi
Bir kaç milyon canın adı gibi '' İnsandır''

Ne kadar sıcak vede baharatlı
İçtiğin çorbanın, yediğin yemeğin tartışması
Lüksüne laf edersin, sana hizmet buyrula!
Sen, hizmete kani o hizmetkâr
Ekmeğinin derdinde olan canın
Saçının tek bir teli, terinin bir damlası bile olamazsın.
Ve sen kendine sıfat koyan
Sıfatlar âleminde ne olduğunu bilmez!
Yaslandığın makamın şerhine inan!
İnandığın senin sonsuz makamın olacak.
Olduğun gibi tıpkı şu an, aldığın her hayalin ateşi
Sana o ateş milyonla çarpılacak!
Sende ızdırabın tadına bakacaksın.

Altan İlhan ARSLAN